22 Nisan 2012 Pazar

keşke.

"uzaklara doğru bir bakışın vardı, keşke yalnız bunun için sevseydim seni" 




ah be cemal süreya bu nasıl cümledir. insanı nasıl yerle bir eder. 


''gurur duyardı cemal süreya okusaydı sana olan sevgimi,
keşke yalnız bunun için sevseydim seni.' demiş bi abimizde:)



metüstte, "hiç bir şeyim yok akıp giden sokaktan başka
bu şiir, bu şiir bile benim değil, cemal süreya'nın 
keşke yalnız bunun için sevseydim seni." demiş. işte ben metüstten de beter bi ruh haliyle bu şşiri göndereceğim kimse bile yok! :(

9 Nisan 2012 Pazartesi

bim bam bom :)

bim bam bom çatlasın dostlar benim de artık üds den 65 im var :) 65 ulan 65:)

yazıyla da 65 rakamla da 65 :) doçentlik prof luk bu iş bitmez bitmez!! bu yola baş koyduk dönülmez :)



7 Nisan 2012 Cumartesi

çocukluk hayallerimm...:)

nasıl da unutmuşum hayallerimi şimdi yazıyorum bir bir aklıma gelenleri ve tabi ki devamı da gelecek, gelmeli!! gerilere ittiğim hayallerimi çıkarıyorum ortaya :) işte bu, gs tribünlerinde coşmak istiyorum coşmak!!! istedim oldu coşacaaaaz:)


kız kulesine gitmek istedim gideceeeez! :)


ve bir gün tabi ki  minimle gezmelere gidiceeez :) Allah büyük sağlık versin sabır versin arkası gelecek inşallah


6 Nisan 2012 Cuma

randy pausch

Kalın duvarların olmasının bir nedeni var. Onlar, istediğimiz şeyleri gerçekten ne kadar istediğimizi kendimize ispat etmek için oradalar. Onlar bizim için değil,”diğer” insanları durdurmak için oradalar. Çocukluk rüyalarına inanmayanlar için…Çünkü tecrübe denen şey, istediğini alamadığında elde edilen şeyin adı.”


benim çocukluk hayalim gökyüzüne balonlar göndermek ve çimlere uzanıp izlemek. 


Venedik ta sandal sefası yapmak, gezmek.

ve annemle babamla kardeşlerimle eşimle çocuğumla ölmek. aynı anda :)

Achieving Your Childhood Dreams

benim çocukluk hayalim tabi ki finanscı olmak değildi. akademisyen olmak değildi. kendimi duymayı unutmak değildi. güzel bi çocukluk geçirdim. sokakta, dışarda, oyunda, özgür, mutlu. böyle olacağımı bilmezdim tabi. çocukken en acı duyduğum şey iğneydi ve büyüyünce de iğneci olmak istiyordum. yani acı çektirmek istiyordum ya da güç istiyordum bilmiyorum.
iğneci olamadım zaten korkarım patatese bile iğne yapamam hastanede 2-3 saatten fazla da kalamam şimdi:)  ama çocuklukta değilse de sonraları gitar öğrenmek istedim, erteledim, bu iş olmaz dedim ben bu işe ait değilim dedim erteledim. sevmediğiniz bi işi yapmanın en kötü yanı buna hakkınız olup olmadığını düşünmek, acaba herkes benim gibi işini sevmiyo mu acaba demek... kim sever kim sevmez bilmem ben sevmiyorum araştırmayı ne yazık ki bu gerçek değişmeyecek. hiç istemem ama ben de hakkını veremeyen yardımcı doçentlerden biri olacağım sanırım bu hayatta.Allah ne olayım olayım da kimsenin hakkını yedirmesin bana!

4 Nisan 2012 Çarşamba

if i were a gorumce :)

bu sıra bana umut veren mutluluk veren tek şey var, abimi evlendirebilme düşüncesi :):):) içim mutluluk doluyor evlendiğini düşündükçe, ah bi görümce olsam barambarambaram.... :) kız bakıyorum arıyorum tarıyorum burdan kim duyacaksa olsun yine de herkese duyrulur :) 

bir gün daha yaşanır biter herhangi bi gün gibi

Yine kızdım kendime yaptıklarıma ve yapılanlara... okulun sayfasına girdim, adımı silmişler. özgeçmişimi kaldırmışlar. beni silmişler. ben yokum. emeklerim gitmiş 2 yıl boşa yaşanmış gibi. boşuna emek harcamışım gibi. ne acı hayat! nelerle karşılaşıyoruz gün geçtikçe neler oluyor neler! yine bunalımlı günlerim gelmesin, gelmeyin! uzak durun benden gidin kime gidecekseniz ama bana gelmeyin!